bring to nothing சிதை citai (sede) (2 intr) be brought to nothing, naught; be decimated, annihilated; be derelict, in ruins, dilapidated, ruinous, tumbledown, ramshackle, decrepit, falling to pieces, crumbling, decaying, disintegrating
Usage:
போலியோ நோயால் அந்தக் கிராமமே சிதைந்தது pōliyō nōyāl antak kirāmamē citaintatu pooliyoo nooyinaale anda graamamee sedenjudu Because of polio the entire town was brought to nothing.
decay சிதை citai (sede) (2b intr) decompose, as teeth; decline in excellence, prosperity, etc.; lose vitality, fade; go to pot, crumble
Usage:
சூறாவளியில் மண்டபம் சிதைந்துவிட்டதே cūṟāvaḷiyil maṇṭapam citaintuviṭṭatē suuraavaḷle maṇḍabam sedenjiḍucce In Suravali, the pavillion has decayed and gone to pot.
Synonyms:
மங்கு (3 intr) (mangu) அழி (2b intr) (aṛi)
destroy சிதை citai (sede) (6b tr) ruin, knock down; impair, demolish; spoil, disfigure, deform; down, tear down, level, raze, fell, dismantle, wreck, smash, shatter, crash, blow up, blow to bits, explode, annihilate, wipe out
Usage:
எதிரிகள் அரசரின் மாளிகையை சிதைத்தார்கள் etirikaḷ aracariṉ māḷikaiyai citaittārkaḷ ediringa arasarooḍa maaḷiheye sedeccaanga The king's enemies destroyed his palace.
eroded, be சிதை citai (sede) (2b intr) be worn away; be eaten away or disfigured, by weather, water, etc.
Usage:
புயலில் அந்தச் சிலை சிதைந்துவிட்டது puyalil antac cilai citaintuviṭṭatu poyalle anda sele sedenjiḍuccu The [base of the] statue got eroded away by the storm.
Synonyms:
அரிப்பு கண்டுவிடு (4 tr) (arippu kaṇḍuviḍu) தேய் (2b intr) (teeyi)