destroy அரித்தழி arittaḻi (ariccaḻi) (6b tr) ruin; destroy by corrosion; get rid of; render impotent, powerless, or ineffective; wipe out, vanquish; reduce to nothing, render worthless
Usage:
அவன் தன் மதத்தில் இல்லாதவர்களை எல்லாம் அரித்தழிக்கப் பார்த்தான் avaṉ taṉ matattil illātavarkaḷai ellām arittaḻikkap pārttāṉ avan tannooḍa madattule illaadavangaḷeyellaam ariccaḻikka paattaan He tried to destroy everyone who didn't follow his religion.
Synonyms:
அழி (6b tr) (aṛi)
சிதை citai (sede) (6b tr) ruin, knock down; impair, demolish; spoil, disfigure, deform; down, tear down, level, raze, fell, dismantle, wreck, smash, shatter, crash, blow up, blow to bits, explode, annihilate, wipe out
Usage:
எதிரிகள் அரசரின் மாளிகையை சிதைத்தார்கள் etirikaḷ aracariṉ māḷikaiyai citaittārkaḷ ediringa arasarooḍa maaḷiheye sedeccaanga The king's enemies destroyed his palace.
ஒழி oḻi (oḻi) (6b tr) abolish; annul; do away with; waste; trash; ruin
Usage:
தம்பியும் அண்ணனும் சேர்ந்து அப்பா சம்பாதித்த சொத்து முழுவதையும் குடித்தே ஒழித்தார்கள் tampiyum aṇṇaṉum cērntu appā campātitta cottu muḻuvataiyum kuṭittē oḻittārkaḷ tambiyum aṇṇanum seendu appaa sambaaricca sottu puuraaveyum kuḍiccee aḻiccuṭṭaanga The brothers, through wanton drinking and alcoholism, destroyed all the property amassed by their father.