wangleசமாளிcamāḷi(samaaḷi)(6b tr)win or obtain by argument or contrivance; achieve s.t. by means of trickery or devious methods; finagle
Usage:
அவன் காரியத்தைச் சாமர்த்தியமாகச் சமாளித்துவிட்டான்avaṉ kāriyattaic cāmarttiyamākac camāḷittuviṭṭāṉ
avan kaariyatte saamarttiyamaa samaaḷiciṭṭaan
He managed to wangle the deal by some kind of fast footwork.
