waiveவிட்டுவிடுviṭṭuviṭu(viṭṭuḍu)(4 tr)set aside, dispense with; do without or cease to hold or adhere to; lose or lose the right to by some error, offense, or crime; forego, foreswear; forfeit; give up or relinquish
Usage:
நான் தேர்வு எடுக்கவேண்டும் என்கிற தேவையை அவர்கள் விட்டுவிட வேண்டுமென விரும்பினேன். ஆனால் அவர்கள் அதைச் செய்யவில்லைnāṉ tērvu eṭukkavēṇṭum eṉkiṟa tēvaiyai avarkaḷ viṭṭuviṭa vēṇṭumeṉa virumpiṉēṉ. āṉāl avarkaḷ ataic ceyyavillai
naan pariiḍce eḍukkaṇumngra teeveye avanga viṭṭuḍaṇumṇu naan virumbuneen. aanaa avanga ade seyyale
I wanted them to waive the requirement that I take the exam, but they refused.
