ventவிடுவிviṭuvi(veḷiyiḍu)(2c tr)give forceful expression or utterance to, express; unleash (esp. strong emotions)
Usage:
அவன் தன் கபடமில்லாத பக்கத்து வீட்டுக்காரரின்மேல் தன் எல்லா கோபத்தையும் விடுவித்தான்avaṉ taṉ kapaṭamillāta pakkattu vīṭṭukkārariṉmēl taṉ ellā kōpattaiyum viṭuvittāṉ
avan avanooḍa oṇṇumteriyaada pakkattu viiṭṭukkaararmeele avanooḍa ellaa koovatteyum veḷiyiṭṭaan
He vented all his anger on his poor unsuspecting neighbor.
போகவிடுpōkaviṭu(poohaviḍu)(4 tr)discharge through a vent; allow to escape through a vent
Usage:
புகையை ஜன்னல் வழியாகப் போகவிடுpukaiyai jaṉṉal vaḻiyākap pōkaviṭu
poheye jannal vaḻiyaa poohaviḍu
Vent the smoke through the window.
