twirl திரி tiri (tiri) (6b tr) turn or twist rapidly, as a rope; rotate briskly; turn and spin; twirl, form into a bent, curled, or distorted shape; turn or bend around or into a different direction; force out of the natural position by twisting
Usage:
இந்தக் கயிற்றைச் சீக்கிரம் திரி intak kayiṟṟaic cīkkiram tiri inda kayatte siikkaram tiri Twirl the rope fast.
Synonyms:
சுழற்று (3 tr) (soṛaṭṭu)
முறுக்கு muṟukku (murukku) (3 tr) twirl (a lock of hair, mustache); twist, tweak
Usage:
மீசையை முறுக்கித் தன் வீரத்தை அவன் காண்பித்தான் mīcaiyai muṟukkit taṉ vīrattai avaṉ kāṇpittāṉ miiseye murukki tannooḍa viiratte avan kaamiccaan He showed his nonchalance by twirling his mustache.