tripதடுமாறிவிழுtaṭumāṟiviḻu(taḍumaari viḻu)(2 intr)fall down because of clumsiness, haste, weakness, etc.; stumble, slip, lose o's balance; strike s.t. with the foot so as to lose o's balance, and fall
Usage:
அவன் தடுமாறிவிழுந்ததைப் பார்த்து எல்லோரும் சிரித்தார்கள்avaṉ taṭumāṟiviḻuntataip pārttu ellōrum cirittārkaḷ
avan taḍumaari viḻundade paattu ellaarum siriccaanga
Everyone laughed at him when he tripped and fell.
விழச்செய் (1 tr)viḻaccey(viḻa seyyi )(2b tr)cause to fall; cause to fall upon or in a certain direction
Usage:
அவன் என் நடையைத் தடுமாறி என்னை விழச்செய்தான்avaṉ eṉ naṭaiyait taṭumāṟi eṉṉai viḻacceytāṉ
avan en naḍeye taḍumaari enne viḻasenjaan
He tripped me and made me fall down.
