sparkle பிரகாசி pirakāci (prahaasi) (6b intr) glitter, be dazzling, shine brightly; emit or reflect flashes of light; (of eyes) shine with excitement, mischief, etc.; twinkle
Usage:
உன் வைரத்தோடு இருட்டில் பிரகாசிக்கிறதே! uṉ vairattōṭu iruṭṭil pirakācikkiṟatē! on vairattooḍu iruṭṭule prahaasikkudee? Your diamond earring sparkles in the dark!
Synonyms:
மினுக்கு (3 intr) (minukku) மினுமினு (6 intr) (minuminu) மின்னு (3 intr) (minnu) பொலிவு பெறு (1 intr) (polivu aḍe (nb intr))
பொறிபற poṟipaṟa (poripara) (7 intr) flash with wit; be bright, interesting, witty
Usage:
அவன் இருக்கும்பொழுது பேச்சுவார்த்தை பொறி பறந்தது avaṉ irukkumpoḻutu pēccuvārttai poṟi paṟantatu avan irukkurappa peeccuvaartte poriparanducci The conversation sparkled when he was around.
பொங்கி வழி poṅki vaḻi (pongi vaḻi) (2b intr) release gas bubbles, fizz, effervesce
Usage:
குமிழிகளின்மீது ஒளி படுவதால் ஷாம்பேன் பொங்கி வழியும் kumiḻikaḷiṉmītu oḷi paṭuvatāl ṣāmpēṉ poṅki vaḻiyum kumiḻi meele veḷiccam paḍradaale ṣaampeen pongi vaḻiyum Champagne sparkles because the bubbles catch the light.