snarlசீறுcīṟu(siiru)(3 intr)growl viciously while baring the teeth; say s.t. in an angry, bad-tempered voice; speak harshly, angrily or threateningly
Usage:
வள்ளு நாய் சீறிக்கொண்டு வந்ததைப் பார்த்ததும் ஓட்டம் பிடித்தான்vaḷḷu nāy cīṟikkoṇṭu vantataip pārttatum ōṭṭam piṭittāṉ
vaḷḷu naay siiri vandade paattatum ooṭṭam piḍiccaan
He took to his heels when he saw the stray dog coming towards him, snarling.
