slapஅறைaṟai(are)(2b tr)hit s.o. with the flat of the hand; give an open-handed blow to; spank, smack
Usage:
அவள் தாங்காத கோபத்தில் தன் கணவனை ஓங்கி அறைந்தாள்avaḷ tāṅkāta kōpattil taṉ kaṇavaṉai ōṅki aṟaintāḷ
ava taangaada koovattule tan kaṇavane oongi arenjaa
In uncontrollable anger, she hauled off and slapped her husband.
பளார் என்று வைpaḷār eṉṟu vai(paḷaarṇṇu vayyi)(6b tr)put down with a slapping sound; strike s.t. with a large flat object
Usage:
பத்திரிகையைப் பளார் என்று மேசை மேல் வைத்தான்pattirikaiyaip paḷār eṉṟu mēcai mēl vaittāṉ
pattirikkeye paḷaarṇṇu meese meele vaccaan
He slapped the newspaper down on the table.
தட்டிக்கொடுtaṭṭikkoṭu(taṭṭikkuḍu)(6 intr)strike s.o. or s.t. with the open hand, esp. in affection; engage in backslapping
Usage:
முதுகில் தட்டிக்கொடுத்தார்mutukil taṭṭikkoṭuttār
muduhule taṭṭikkuḍuttaar
He slapped him on the back.
