shut s.o. upவாயை அடக்குvāyai aṭakku(vaaye aḍakku)(3 intr)silence a person
Usage:
அவளை முறைத்துப் பார்த்து வாயை அடக்கி விட்டார்avaḷai muṟaittup pārttu vāyai aṭakki viṭṭār
avaḷe moreccu paattu vaaye aḍakkiṭṭaaru
He shut her up (just) by glaring at her.
அடைத்து வைaṭaittu vai(aḍeccu vayyi)(6b tr)enclose, confine, close over
Usage:
இருட்டறையில் அவளை அடைத்து வைத்தார்கள்iruṭṭaṟaiyil avaḷai aṭaittu vaittārkaḷ
avaḷe iruṭṭu ruumle aḍeccu vaccaanga
They shut her up in a dark room.
மெளனமாகுmeḷaṉamāku(maunamaahu)(3b intr)become quiet or speechless; refrain from saying anything; be silent; be still; bite the tongue; go completely silent
Usage:
அவள் என்னைப் பார்த்தவுடன் மெளனமாகிவிட்டாள்avaḷ eṉṉaip pārttavuṭaṉ meḷaṉamākiviṭṭāḷ
ava enne paattavoḍane maunamaayiṭṭaa
She shut up when she saw me.
வாயை மூடுvāyai mūṭu(vaaye muuḍu)(3 intr)stop speaking; hold o's tongue
Usage:
பேசினது போதும், வாயை மூடு என்று சொன்னார்pēciṉatu pōtum, vāyai mūṭu eṉṟu coṉṉār
peesinadu poodum, vaaye muuḍuṇṇu sonnaar
He asked (the child) to shut up as he had said enough.
