shriek கூச்சல் போடு kūccal pōṭu (kuuccal pooḍu) (4 intr) utter a loud shrill, high-pitched cry. esp. as an expression of terror, pain, or excitement; scream, screech, squeal, cry, squeak
Usage:
பாம்பைப் பார்த்ததும் குழந்தைகளெல்லாம் கூச்சல் போடத் தொடங்கினார்கள் pāmpaip pārttatum kuḻantaikaḷellām kūccal pōṭat toṭaṅkiṉārkaḷ paambe paattadum koḻandengaḷellaam kuuccal pooḍa toḍanginaanga The children began to shriek as soon as they saw the snake.
Synonyms:
சத்தம் போடு (4 t) (sattam pooḍu)