shineமிளிர்miḷir(miḷiru)(2 intr)gleam; glitter; be bright; twinkle; glint, glisten, sparkle, flash, scintillate, glow; emit or give out light: beam; twinkle, shimmer
Usage:
இரவில் நட்சத்திரங்கள் மிளிர்க்கும்iravil naṭcattiraṅkaḷ miḷirkkum
raattirile naḍcattiranga miḷirkum
The stars shine at night.
பளபளப்பாக்குpaḷapaḷappākku(paḷapaḷappaakku)(3 tr)make glossy or shiny by polishing
Usage:
ஒரு ஆண்டிற்கு ஒரு முறை நாங்கள் கண்ணாடிகளை மெழுகேற்றிப் பளபளப்பு ஆக்குவோம்oru āṇṭiṟku oru muṟai nāṅkaḷ kaṇṇāṭikaḷai meḻukēṟṟip paḷapaḷappu ākkuvōm
oru varuṣattukku oru taḍave naanga kaṇṇaaḍiye ellaam moḻuheetti paḷapaḷappaakkuvoom
We shined and polished the mirrors once a year.
வெயில் அடிveyil aṭi(veyil aḍi)(6b intr)shine, as the sun; emit rays, heat etc.
Usage:
சூரியன் ஒரே வெயிலடிக்கிறதுcūriyaṉ orē veyilaṭikkiṟatu
suuryan oree veyil aḍikkradu
The sun shines brightly.
பிரகாசிpirakāci(prahaasi)(6b intr)distinguish o.s. in a field or activity: excel; stand out; be outstanding
Usage:
அவன் தான் அதில் பிரகாசிக்கக் கூடிய அளவிற்கு இருக்கும் ஒரு படிப்புத் துறையைக் கண்டு பிடித்தான்avaṉ tāṉ atil pirakācikkak kūṭiya aḷaviṟku irukkum oru paṭipput tuṟaiyaik kaṇṭu piṭittāṉ
avan prahaasikra aḷavukku irukra oru paḍippu toreye kaṇḍupiḍiccaan
He found a field of study in which he could really shine.
அடிaṭi(aḍi)(6b tr)aim or cast a beam or glow of light
Usage:
விளக்கை முக்குமுடங்களில் அடித்துப்பார்த்தார்கள்viḷakkai mukkumuṭaṅkaḷil aṭittuppārttārkaḷ
veḷakke mukkumuḍangaḷḷe aḍiccuppaattaanga
They shone the light into all the corners.
விழுviḻu(viḻu)(2 intr)fall, as light
Usage:
தங்கள் மறைவு இடத்தில் ஒளி விழுந்து அதைக் காட்டிக்கொடுத்துவிடுமென அவர்கள் பயந்தார்கள்taṅkaḷ maṟaivu iṭattil oḷi viḻuntu ataik kāṭṭikkoṭuttuviṭumeṉa avarkaḷ payantārkaḷ
avangaḷooḍa marevu eḍattule veḷiccam viḻundu ade kaaṭṭi kuḍuttuḍuṇṇu avanga bayandaanga
They were afraid that the light would shine on them and reveal their hiding place.
