rob தட்டிப்பறி taṭṭippaṟi (taṭṭippari) (6b tr) snatch or grab s.t. and run away; take property unlawfully from (a person or place) by force; burgle, steal from, hold up, break into; raid, loot, plunder, pillage; burglarize ; (inf): mug
Usage:
என் பையை யாரோ ஒருவன் தட்டிப்பறித்து ஓடி விட்டான் eṉ paiyai yārō oruvaṉ taṭṭippaṟittu ōṭi viṭṭāṉ en paiye yaaroo oruttan taṭṭi paricciṭṭu ooḍiṭṭaan A pickpocket robbed me of my bag and ran away with it.
Synonyms:
கொள்ளை அடி (6b tr) (koḷḷe aḍi) திருடு (3 tr) (tiruḍu) பறி (6b tr) (paṛi)
களவெடு kaḷaveṭu (kaḷavu eḍu) (3 tr) deprive a person unjustly of s.t. desired, due, or anticipated; deprive of s.t. injuriously; sap
Usage:
அவன் என் நற்பெயரை என்னிடமிருந்து களவெடுத்துவிட்டான் avaṉ eṉ naṟpeyarai eṉṉiṭamiruntu kaḷaveṭuttuviṭṭāṉ avan ennooḍa nalla peere enkiṭṭeerundu kaḷavu eḍuttuṭṭaan He robbed me of my good name.
பறி கொடு paṟi koṭu (pari kuḍu) (6 intr) be deprived of possessions unlawfully; (inf.) be taken to the cleaners
Usage:
அவன் பேச்சை நம்பித் தன் சொத்தை எல்லாம் பறிகொடுத்து விட்டாள் avaṉ pēccai nampit taṉ cottai ellām paṟikoṭuttu viṭṭāḷ avan peecce nambi tan sotteyellaam parikuḍuttuṭṭaa She was taken in by his sweet-talk and then robbed of all her possessions.