revoltஎதிர்etir(edir)(6 tr)rise (up) in rebellion against authority; oppose or refuse to obey; refuse to acknowledge s.o. or s.t. as having authority; take to the streets, riot, mutiny
Usage:
ஜனங்கள் எல்லோரும் ஒன்று சேர்ந்து பொல்லாத அரசனை எதிர்த்துத் தோற்கடித்து அவனை நாட்டிலிருந்து துரத்தி விட்டார்கள்jaṉaṅkaḷ ellōrum oṉṟu cērntu pollāta aracaṉai etirttut tōṟkaṭittu avaṉai nāṭṭiliruntu turatti viṭṭārkaḷ
janangaḷellaarum oṇṇuseendu pollaada arasane eduttu tookkaḍiccu avane naaṭṭleyrundu doratti viṭṭaanga
They revolted against the cruel king, vanquished him, and drove him out of the country.
