restrain கடிவாளமிடு kaṭivāḷamiṭu (kaḍivaaḷam pooḍu) (4 tr) put a restraint on (a horse); check, control
Usage:
குதிரைக்குக் கடிவாளமிடாமல் அதில் ஏறாதே kutiraikkuk kaṭivāḷamiṭāmal atil ēṟātē kudireykki kaḍivaaḷaam pooḍaama adule eeraade If you haven't restrained the horse, you better not try to mount it.
விலங்கு மாட்டு vilaṅku māṭṭu (velangu maaṭṭu) (3 tr) put restraints on s.o.; handcuff, manacle; fetter
Usage:
திருடனைக் காவல்துறை அதிகாரி விலங்கு மாட்டி இழுத்துச்சென்றார் tiruṭaṉaik kāvaltuṟai atikāri vilaṅku māṭṭi iḻuttucceṉṟār tiruḍane pooliis adihaari velangu maaṭṭi iḻuttuṭṭu poonaaru The police officer restrained the thief and dragged him away.
Synonyms:
நிறுத்து (3 tr) (niṛuttu)
கட்டு kaṭṭu (kaṭṭu) (3 tr) hold back hands, tongue, etc.; (inf.) bite the tongue
Usage:
தாய்ப் பாசம் வாயைக் கட்டும் tāyp pācam vāyaik kaṭṭum taay paasam vaaye kaṭṭum Motherly love will restrain the tongue.
அடைத்து வை aṭaittu vai (aḍeccu vayyi) (6b tr) take away the freedom or liberty of; confine to certain premises; restrict or limit; hold down, keep down, contain
Usage:
அவளை வீட்டில் அடைத்து வைத்தார்கள் avaḷai vīṭṭil aṭaittu vaittārkaḷ avaḷe viiṭṭule aḍecci veccaanga She was restrained and placed under house arrest.
Synonyms:
தடு (6 tr) (taḍu) கட்டுப்படுத்து (3 tr) (kaṭṭuppaḍuttu)