require வற்புறுத்து vaṟpuṟuttu (varpuruttu) (3 tr) demand as a condition of; make necessary; give no option but to do s.t.
Usage:
என் தந்தை வற்புறுத்தினதால்தான் நான் இங்கே வந்தேன் eṉ tantai vaṟpuṟuttiṉatāltāṉ nāṉ iṅkē vantēṉ en appaa varpuruttinadaale daan naan inge vandeen I came here only because my father required me to.
கட்டாயப்படுத்து kaṭṭāyappaṭuttu (kaṭṭaaya paḍuttu) (3 tr) impose an obligation on, compel; oblige; demand of; ask or insist upon, as by right or authority; be obliged to do s.t.
Usage:
கல்லூரிக்கு அனுமதி பெறுவதற்கு முன்பு மாணவர்கள் ஒரு மொழித் தேர்விலாவது தேர்ச்சி பெறவேண்டுமென அவர்கள் கட்டாயப்படுத்தினார்கள் kallūrikku aṉumati peṟuvataṟku muṉpu māṇavarkaḷ oru moḻit tērvilāvatu tērcci peṟavēṇṭumeṉa avarkaḷ kaṭṭāyappaṭuttiṉārkaḷ kalluurikki anumadi vaangradukku munnaale maaṇavar ellaam oru moḻi teervileyaavadu teercci aḍayaṇumṇu avanga kaṭṭaayappaḍuttunaanga They required the students to pass a language test before being admitted to the college.
Synonyms:
வேண்டு (3 intr) ((vee)ṇ(ḍ)u)