reproachகண்டிkaṇṭi(kaṇḍi)(6 tr)criticize; blame; censure; reprimand, scold; speak harshly, shame publicly; (inf.) come down hard on s.o
Usage:
ஒரு சிறு தவறு செய்தால் கூட உடனே என் தந்தை என்னைக் கண்டித்துவிடுவார்oru ciṟu tavaṟu ceytāl kūṭa uṭaṉē eṉ tantai eṉṉaik kaṇṭittuviṭuvār
oru cinna tappu senjaa kuuḍa oḍanee engappaa enne kaṇḍicciḍuvaaru
Even if I make a small mistake, my father immediately reproaches me.
