renounceவிட்டுக்கொடுviṭṭukkoṭu(viṭṭukkuḍu)(6 tr)give up (a claim or right to); abandon; turn o's back on; relinquish, resign, abdicate, abnegate, surrender, sign away, waive, forgo
Usage:
பெரியவன் இளையவனுக்காகத் தன் பதவியை விட்டுக்கொடுத்தான்periyavaṉ iḷaiyavaṉukkākat taṉ pataviyai viṭṭukkoṭuttāṉ
periyavan cinnavanukkaaha tannooḍa padaviye viṭṭukkuḍuttaan
The elder brother renounced his post for the sake of his younger brother.
மறுmaṟu(maru)(6b tr)reject, disown, or refuse further association with: repudiate; give up a pursuit, practice, or way of living or feeling
Usage:
பதினேழாவது நூற்றாண்டின் மதச் சமுதாய உறுப்பினர்கள் எல்லா உலகப் போர் மற்றும் தகராறுகளையும் மறுத்தார்கள்patiṉēḻāvatu nūṟṟāṇṭiṉ matac camutāya uṟuppiṉarkaḷ ellā ulakap pōr maṟṟum takarāṟukaḷaiyum maṟuttārkaḷ
padineeḻaavadu nuuḍraaṇḍooḍa mada samudaaya uruppinarellaam olahe pooreyum taharaaru ellaatteyum maruttaanga
17th-century Quakers renounced all earthly war and strife.
