recognize அடையாளம் கண்டுகொள் (1 tr) aṭaiyāḷam kaṇṭukoḷ (aḍeyaaḷam kaṇḍukoo) (4 tr) know as s.t. that has been perceived before; identify (a person or thing) as already known; know again; place, spot, recall, recollect, remember, call to mind
Usage:
அவனை உடனே அடையாளம் கண்டுகொண்டேன் avaṉai uṭaṉē aṭaiyāḷam kaṇṭukoṇṭēṉ avane oḍanee aḍeyaaḷam kaṇḍukiṭṭeen I recognized him right away.
ஒப்புக்கொள் (1 intr) oppukkoḷ (oppukoo) (4 intr) admit, concede, perceive or acknowledge the validity or reality of (a claim, an objection, a treaty, etc.)
Usage:
அவன் மறுத்துச் சொன்னது சரிதானென்று ஒப்புக்கொண்டான் avaṉ maṟuttuc coṉṉatu caritāṉeṉṟu oppukkoṇṭāṉ avan maruttu sonnadu saridaanṇṇu oppukiṭṭaan He recognized the validity of the other guy's objections.
தெரிந்து கொள் (1 intr) terintu koḷ (terinju koo) (4 intr) identify or know from previous experience or knowlege; identify (a person or thing) as already known; know again; place, spot, recall, recollect, remember, call to mind.
Usage:
கையெழுத்திலிருந்து இந்த எழுத்தை எழுதினது கண்ணன் தான் என்று தெரிந்து கொண்டேன் kaiyeḻuttiliruntu inta eḻuttai eḻutiṉatu kaṇṇaṉ tāṉ eṉṟu terintu koṇṭēṉ kayyeḻuttulerundu inda eḻutte eḻudinadu kaṇṇandaanṇu terinju kiṭṭeen I recognized the handwriting on this letter as that of Kannan.