rebukeகடிந்து கொள் (1 tr)kaṭintu koḷ(kaḍinju koo)(4 tr)criticize or reprove sharply: reprimand; subject to protest or censure; scold, chide, admonish, reproach, remonstrate with, lecture, reprehend, censure, find fault with, berate, upbraid
Usage:
தம்பி பாட்டியிடம் மரியாதை இல்லாமல் பேசினதைக் கேட்டதும் அப்பா அவனைக் கடிந்துகொண்டார்tampi pāṭṭiyiṭam mariyātai illāmal pēciṉataik kēṭṭatum appā avaṉaik kaṭintukoṇṭār
tambi paaṭṭiiṭṭe mariyaadeyillaama peesinade keeṭṭu appaa avane kaḍinjukiṭṭaaru
My father rebuked my brother when he heard him speak disrespectfully to our grandmother.
