rage இரை irai (ere) (2b intr) move or act with great violence or intensity; act stormily or wildly, as the weather, the sea, etc.; prevail or spread unchecked, as a disease, epidemic, storm
Usage:
புயல் காற்றின் வேகத்தில் கடல் விடாமல் இரண்டு நாள் இரைந்து கொண்டிருந்தது puyal kāṟṟiṉ vēkattil kaṭal viṭāmal iraṇṭu nāḷ iraintu koṇṭiruntatu poyalkaattu veehattule kaḍal viḍaame reṇḍu naaḷaa erenjuṭṭee irundudu Because of the intensity of the storm, the sea raged for two days.
சீறி விழு cīṟi viḻu (siiri viḻu) (2 intr) show violent anger in action or speech; be furious, be infuriated, be angry, be beside o.s., lose o.'s temper, boil over, rant and rave, storm, fume, fulminate; (inf.) foam at the mouth
Usage:
அந்தச் செய்தியைக் கேட்டதும் அவன் என்மேல் சீறி விழுந்தான் antac ceytiyaik kēṭṭatum avaṉ eṉmēl cīṟi viḻuntāṉ anda seediye keeṭṭadum avan emmeele siiri viḻundaan He raged at me on hearing the news.
Synonyms:
வள்ளென்று விழு (2 intr) (vaḷḷuṇṇu viṛu) சீறு (3 intr) (siiru) கன்னா பின்னாவென்று திட்டு (3 tr) (kannaapinnaaṇṇu tiṭṭu)