propதாங்குtāṅku(taangu)(3 tr)hold up; sustain; support o.s. as o's hands, elbows, feet, or knees on s.t.; lean on or against s.t.
Usage:
நான் மயக்கம் போட்டு விழுந்தபொழுது என் அருகில் இருந்தவர் என்னைத் தாங்கினார்nāṉ mayakkam pōṭṭu viḻuntapoḻutu eṉ arukil iruntavar eṉṉait tāṅkiṉār
naan mayakkam pooṭṭu viḻundappa en pakkattule irundavar enne taanginaaru
When I fainted and almost fell down, the person next to me propped me up.