nab (லபக்கென்று) பிடி (lapakkeṉṟu) piṭi ((labakk-ṇṇu) puḍi) (6b tr) seize, arrest; catch s.o. in wrongdoing; grab, hook, snatch
Usage:
திருடிய பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு ஊரைவிட்டே ஓடுவதற்குள் போலீசார் அவனை லபக்கென்று பிடித்துவிட்டனர் tiruṭiya paṇattai eṭuttukkoṇṭu ūraiviṭṭē ōṭuvataṟkuḷ pōlīcār avaṉai lapakkeṉṟu piṭittuviṭṭaṉar tiruḍina paṇatte eḍuttukkiṭṭu uureviṭṭee ooḍradukkuḷḷe pooliiskaaranga avane labakk-ṇṇu puḍicciṭṭaanga The police nabbed him before he could get away with the loot.