mutterஅதட்டுataṭṭu(adaṭṭu)(3 tr)speak indistinctly or in a low voice (often with anger); complain; speak with lips partly closed and clenched teeth
Usage:
அடுப்பருகில் போனால் அடிப்பேன் என்று குழந்தையைப் பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு அதட்டினாள் தாய்aṭupparukil pōṉāl aṭippēṉ eṉṟu kuḻantaiyaip pallaik kaṭittukkoṇṭu ataṭṭiṉāḷ tāy
aḍuppukiṭṭe poonaa aḍippeeṇṇu koḻandeye palle kaḍiccikkiṭṭu adaṭṭunaa taay
The mother muttered to her child that she would spank (him) if he got too close to the stove.
