motivate காரணமாயிரு kāraṇamāyiru (kaaraṇamaayiru) (7 intr) be the cause or reason for s.t.; be prompted, driven, moved, inspired, stimulated, influenced, activated, impelled, pushed, propelled, spurred (on)
Usage:
அவருக்கு வாழ்க்கை மேல் இருந்த வெறுப்புத்தான் அவருடைய தற்கொலைக்குக் காரணமாயிருந்தது avarukku vāḻkkai mēl irunta veṟupputtāṉ avaruṭaiya taṟkolaikkuk kāraṇamāyiruntatu avarukku vaaḻkke meele irunda veruppudaan avarooḍe tarkolekki kaaraṇamaayirundudu His suicide was motivated by his hatred for life.
ஊக்கமளி ūkkamaḷi (uukkamaḷi) (6b tr) cause s.o. to find an inner motivation for s.t.; make s.o. enthusiastic and energetic to carry out a task; prompt, drive, move, inspire, stimulate, influence, activate, impel, push, propel, spur (on)
Usage:
வாத்தியார் நிறைய நீதிக்கதைகளை மாணவர்களுக்குச் சொல்லி வாழ்க்கையில் நல்லதையே செய்ய வேண்டும் என்று ஊக்கமளித்தார் vāttiyār niṟaiya nītikkataikaḷai māṇavarkaḷukkuc colli vāḻkkaiyil nallataiyē ceyya vēṇṭum eṉṟu ūkkamaḷittār vaattiyaar nereye niidikkade maaṇavangaḷukku solli vaaḻkkeyle nalladeyee seyyaṇumṇu uukkamaḷiccaar The teacher told the students many moral tales and thereby motivated them to do many good things in life.
Synonyms:
உற்சாகமூட்டு (3 tr) (urcaahamuuṭṭu)