knock (against)இடித்துக்கொள் (1 tr)iṭittukkoḷ(iḍiccukkoo)(4 tr)strike, bump, or stumble against s.t.; trip on
Usage:
அந்த இருட்டில் அவள் கட்டிலில் மோதிக்கொண்டாள்anta iruṭṭil avaḷ kaṭṭilil mōtikkoṇṭāḷ
anda iruṭṭule ava kaṭṭille moodikkiṭṭaa
She knocked herself against the cot in the dark.
