keenபுலம்புpulampu(polambu)(3 intr)bewail; lament; cry out; wail in lamentation of the dead; bewail the death of s.o.
Usage:
காலையிலிருந்து அவள் புலம்பிக்கொண்டே இருக்கிறாள்kālaiyiliruntu avaḷ pulampikkoṇṭē irukkiṟāḷ
kaaleylerundu ava polambikiṭṭee irukkaa
She has been keening and wailing since morning.
ஒப்பாரி வைoppāri vai(oppaari vayyi)(6b intr)wail in lamentation of the dead; lament or bewail the death of s.o.
Usage:
அவர் செத்துவிட்டார் என்று டாக்டர் சொன்னதும், பாட்டி முதலில் ஒப்பாரி வைக்க ஆரம்பித்தாள்avar cettuviṭṭār eṉṟu ṭākṭar coṉṉatum, pāṭṭi mutalil oppāri vaikka ārampittāḷ
avar settuṭṭaarṇṇu ḍaakḍar sonnadum, paaṭṭi modale oppaari vekka aarambiccaa
As soon as the doctor said that he'd passed away, the grandmother was the first to began to keen and wail.