jangle அடி aṭi (aḍi) (6b tr) strike or ring, as a church bell, a door bell, a hand bell; ring (of a church or temple bell, etc.)
Usage:
அவன் கதவைச் சென்று அடைந்தபொழுது மணியைச் சத்தமாக அடித்தான் avaṉ katavaic ceṉṟu aṭaintapoḻutu maṇiyaic cattamāka aṭittāṉ avan kadavu kiṭṭe poonappa maṇiye sattamaa aḍiccaan When he got to the door, he jangled the bell loudly.
முழங்கு muḻaṅku (moḻangu) (3 intr) sound; produce a loud sound or noise, as bells, cymbals, drums, etc.; clank, clink, clang, clash, clatter, rattle, vibrate, chime
Usage:
ஆலய மணி முழங்கியது ālaya maṇi muḻaṅkiyatu aalaya maṇi moḻangicci The temple bells jangled.
Synonyms:
சத்தம் போடு (4 tr) (sattam pooḍu) சுத்தம் போடு (4 tr) (suttam pooḍu)