imply சுட்டிக்காட்டு cuṭṭikkāṭṭu (suṭṭi kaaṭṭu) (3 tr) indicate; suggest an an inference; hint at; give the impression that; make a reference to; signify; mean; convey, import
Usage:
அவனு பேசும் பாணி அவன் தீவிரவாதியெனச் சுட்டிக்காட்டுகிறது avaṉu pēcum pāṇi avaṉ tīviravātiyeṉac cuṭṭikkāṭṭukiṟatu avan peesura baaṇi avan tiiviravaadiṇṇu suṭṭikkaaṭṭudu The way he speaks implies that he is a terrorist.
Synonyms:
குறி (6b tr) (kuri)
மறைமுகமாகக் குறிப்பிடு (4 tr) maṟaimukamākak kuṟippiṭu (maremohamaa kaaṭṭu) (3 tr) cause to be possible or likely; give room to the possibility or likelihood of
Usage:
நீதிமன்றத்தில் கேட்ட கேள்விக்குப் பதில் சொல்ல மறுப்பது குற்றத்தை மறைமுகமாகக் குறிப்பிடும் nītimaṉṟattil kēṭṭa kēḷvikkup patil colla maṟuppatu kuṟṟattai maṟaimukamākak kuṟippiṭum niidimanrattule keeṭṭa keeḷvikki badil solla marukkradu kuttatte maremohamaa kaaṭṭum Refusal to answer a question in a court of law implies guilt.
உணர்த்து uṇarttu (oṇarttu) (3 tr) cause s.o. to feel, understand or perceive; communicate s.t.
Usage:
அவளுடைய புன்னகை அவள் மகிழ்ச்சியை உணர்த்துகிறது avaḷuṭaiya puṉṉakai avaḷ makiḻcciyai uṇarttukiṟatu avaḷooḍa sirippu avaḷooḍa mahiḻcciye oṇarttudu Her smile implies her pleasure.