glance off பளிச்சிடு paḷicciṭu (paḷicciḍu) (4 tr) flash, gleam or shine; reflect off; touch or strike and bounce off; move off, touching s.t. here and there
Usage:
அவனுடைய உலோகக் கவசத்தின் மீது ஒளி பளிச்சிட்டு அவன் செடியில் ஒளிந்திருப்பதைக் காட்டிகொடுத்தது avaṉuṭaiya ulōkak kavacattiṉ mītu oḷi paḷicciṭṭu avaṉ ceṭiyil oḷintiruppataik kāṭṭikoṭuttatu avanooḍa olooha kavasam meele oḷi paḷicciṭṭu avan seḍiyile oḷinjirukkrade kaaṭṭikuḍuttucci The light glanced off the metal of his armor, revealing him hiding in the bushes.
Synonyms:
பட்டுத்தெரி (6b intr) (paṭṭutteri)