gabble கடகடவென்று பேசு kaṭakaṭaveṉṟu pēcu (kaḍakaḍaṇṇu peesu) (3 tr) talk or speak rapidly, but not necessarily coherently or unintelligibly; have the gift of the gab; jabber, blab
Usage:
அவனை நிறுத்து என்று சொல்லும்வரை அவன் கடகடவென்று பேசி உளறிக்கொண்டேயிருந்தான் avaṉai niṟuttu eṉṟu collumvarai avaṉ kaṭakaṭaveṉṟu pēci uḷaṟikkoṇṭēyiruntāṉ avane niruttuṇṇu solra varekkum avan kaḍakaḍaṇṇu peesi oḷarikkiṭṭeeyirundaan He gabbled on incoherently until he finally was told to stop.
Synonyms:
உளறு (3 intr) (oḷaru)
கொக்கரி kokkari (kokkari) (6b intr) (of hens and cocks) cluck
Usage:
கோழியும் காட்டுக்கோழியும் கொக்கரிக்கும். மற்றப் பறவை இனங்கள் கூவும் kōḻiyum kāṭṭukkōḻiyum kokkarikkum. maṟṟap paṟavai iṉaṅkaḷ kūvum kooḻiyum kaaṭṭu kooḻiyum kokkarikkum. matta paraveyellaam kuuvum The hens and turkeys gabble while other birds make cooing sounds.
Synonyms:
சத்தம் போடு (4 tr) (sattam pooḍu)