flop down தொப்பென்று விழு toppeṉṟu viḻu (toppuṇṇu viḻu) (2 intr) plump or fall down with a thud; plump down heavily or clumsily
Usage:
நடந்து நடந்து வந்து கடைசியில் ஒரு நாற்காலியில் தொப்பென்று விழுந்தார் naṭantu naṭantu vantu kaṭaiciyil oru nāṟkāliyil toppeṉṟu viḻuntār naḍandu naḍandu vandu kaḍesiyle oru naakkaaliyle toppuṇṇu viḻundaar He came in [after the long walk] and just flopped down in a chair
தொங்கு toṅku (tongu) (3 intr) hang loosely or limply; (esp. of animal's ears) hang or droop downwards
Usage:
அந்தக் கழுதையின் காதுகள் தொங்கிக்கிடந்தன antak kaḻutaiyiṉ kātukaḷ toṅkikkiṭantaṉa anda kaḻudeyooḍa kaadunga tongi keḍandicci The donkey's ears kind of flopped down loosely.