fight s.o. or s.t. off விரட்டி அடி viraṭṭi aṭi (veraṭṭi aḍi) (6b tr) drive back or away; fend off, repulse;
Usage:
பண்ணையார் விவசாயிகளை விரட்டி அடித்தார் paṇṇaiyār vivacāyikaḷai viraṭṭi aṭittār paṇṇeyaar vivasaayingaḷe veraṭṭi aḍiccaaru The landlord fought off the farmers.
Synonyms:
துரத்தி விடு (4 tr) (doratt-iḍu)