exalted, beபெருமையடைperumaiyaṭai(perumeyaḍe)(2b intr)be great; be extolled; become eminent or famous
Usage:
சாமியின் அப்பா அவன் வெற்றியை நினைத்துப் பெருமையடைந்தார்cāmiyiṉ appā avaṉ veṟṟiyai niṉaittup perumaiyaṭaintār
saamiyooḍa appaa avan veḍriye neneccu perumeyaḍenjaaru
Swami's father felt exalted following his success.
உயர்uyar(oyar)(2 intr)be great; be eminent
Usage:
சாதாரண மனிதராக இருந்த காந்தி எந்த அளவிற்கு உயர்ந்தார்cātāraṇa maṉitarāka irunta kānti enta aḷaviṟku uyarntār
saadaaraṇa manuṣaraa irunda gaandi enda aḷavukku oyandaaru
Gandhi, who started out as an ordinary person, rose later to exalted heights.