drop (s.t.)போடுpōṭu(pooḍu)(4 tr)make or let s.t. fall or cause to fall vertically;
Usage:
கண்ணாடியைப் போட்டால் அது உடைந்துவிடும்kaṇṇāṭiyaip pōṭṭāl atu uṭaintuviṭum
kaṇṇaaḍiye pooṭṭaa adu oḍenjuḍum
The glass will break if you drop it.
விழுviḻu(viḻu)(2 intr)fall vertically or descend abruptly (as rain, waterfalls, fruits and leaves from a tree, an aircraft); fall down (as prices, temperature); slip or trip down; fall (dead or unconscious); fall out (as teeth, hair)
Usage:
மரத்திலிருந்து இலைகள் விழுந்தனmarattiliruntu ilaikaḷ viḻuntaṉa
marattulerundu eleyellaam viḻundudu
The leaves dropped from the tree.
போட்டுவிடுpōṭṭuviṭu(pooṭṭuḍu)(4 tr)let fall or loose accidentally
Usage:
பாத்திரத்தைத் தெரியாமல் கீழே போட்டுவிட்டேன்pāttirattait teriyāmal kīḻē pōṭṭuviṭṭēṉ
paattiratte teriyaama kiiḻe pooṭṭuṭṭeen
I accidentally dropped the vessel