drop (s.t.) போடு pōṭu (pooḍu) (4 tr) make or let s.t. fall or cause to fall vertically;
Usage:
கண்ணாடியைப் போட்டால் அது உடைந்துவிடும் kaṇṇāṭiyaip pōṭṭāl atu uṭaintuviṭum kaṇṇaaḍiye pooṭṭaa adu oḍenjuḍum The glass will break if you drop it.
விழு viḻu (viḻu) (2 intr) fall vertically or descend abruptly (as rain, waterfalls, fruits and leaves from a tree, an aircraft); fall down (as prices, temperature); slip or trip down; fall (dead or unconscious); fall out (as teeth, hair)
Usage:
மரத்திலிருந்து இலைகள் விழுந்தன marattiliruntu ilaikaḷ viḻuntaṉa marattulerundu eleyellaam viḻundudu The leaves dropped from the tree.
போட்டுவிடு pōṭṭuviṭu (pooṭṭuḍu) (4 tr) let fall or loose accidentally
Usage:
பாத்திரத்தைத் தெரியாமல் கீழே போட்டுவிட்டேன் pāttirattait teriyāmal kīḻē pōṭṭuviṭṭēṉ paattiratte teriyaama kiiḻe pooṭṭuṭṭeen I accidentally dropped the vessel