confuse மழுங்கச்செய் (1 tr) maḻuṅkaccey (maḻunga seyyi(2b intr)) (1 intr) muddle, bewilder; disarrange; jumble
Usage:
அம்மா திட்டித் திட்டிப் பையனுக்குப் புத்தி மழுங்கச் செய்து விட்டாள் ammā tiṭṭit tiṭṭip paiyaṉukkup putti maḻuṅkac ceytu viṭṭāḷ ammaa tiṭṭi tiṭṭi payanukku butti maḻunga senjuṭṭaa The mother scolded her son constantly and ended up totally confusing him.
தடுமாறச் செய் (1 tr) taṭumāṟac cey (taḍumaara seyyi (2b tr)) (1 tr) confuse; baffle; cause s.o. to stumble
Usage:
அதிர்ச்சி அவனைத் தடுமாறச் செய்தது atircci avaṉait taṭumāṟac ceytatu adircci avane taḍumaara senjudu The shock confused him and made him stumble.
குழப்பு kuḻappu (koḻappu) (3 tr) complicate; throw into confusion; embroil s.t.
Usage:
எங்களைக் குழப்பாமல் நடந்ததைத் தெளிவாகச் சொல்லு eṅkaḷaik kuḻappāmal naṭantatait teḷivākac collu engaḷe koḻappaama naḍandade teḷivaa sollu Don't try to confuse us; tell us clearly what happened.
மூளைக்கோளாறு உண்டாக்கு mūḷaikkōḷāṟu uṇṭākku (muuḷekkooḷaaru uṇḍaakku) (3 tr) bring about or cause a mental disturbance
Usage:
மருத்துவர் கொடுத்த மருந்து அவனுக்கு மூளைக்கோளாறு உண்டாக்கியது maruttuvar koṭutta maruntu avaṉukku mūḷaikkōḷāṟu uṇṭākkiyatu ḍaakḍar kuḍutta marundu avanukku muuḷekkooḷaaru uṇḍaakkiccu The medicine the doctor prescribed confused him and upset him mentally.