chain சங்கிலியால் கட்டு caṅkiliyāl kaṭṭu (sangiliyaale kaṭṭu) (3 tr) bind or fasten with a chain; fasten, secure, tie, bind, tether, shackle, fetter, manacle, hitch, moor, handcuff, confine, restrain, trammel, gird, imprison
Usage:
நாயைத் தடுப்புச்சுவரில் சங்கிலியால் கட்டியிருக்கிறோம் nāyait taṭuppuccuvaril caṅkiliyāl kaṭṭiyirukkiṟōm naaye fensle sangiliyaale kaṭṭiyirukkoom We chained the dog to the fence.
தளையிடு taḷaiyiṭu (taḷeyiḍu) (4 intr) bind with fetters or shackles; restrain; shackle, manacle, handcuff, clap in irons, put in chains, tie, tie up, hobble
Usage:
கைதிகளைத் தளையிடும்படி அரசர் உத்தரவிட்டார் kaitikaḷait taḷaiyiṭumpaṭi aracar uttaraviṭṭār kaidingaḷe taḷeyiḍumbaḍi raajaa uttaraviṭṭaaru The king ordered the prisoners to be chained.
Synonyms:
ஸங்கிலியால் பிணை (6b tr) (sangiliyaale peṇe, poṇe)