butcher வெட்டு veṭṭu (veṭṭu) (3 tr) slaughter (animals) for food; cut up an animal into pieces
Usage:
அவன் கோழியை வெட்டினான் avaṉ kōḻiyai veṭṭiṉāṉ avan kooḻiye veṭṭinaan He butchered the chicken.
Synonyms:
அறு (6 tr) (aru)
கொன்றுவிடு koṉṟuviṭu (koṇṇuḍu) (4 tr) kill; massacre; bungle terribly; destroy indiscriminately
Usage:
இராக்கில் அரசாங்கம் பல அப்பாவி மக்களைக் கொன்றுவிட்டது irākkil aracāṅkam pala appāvi makkaḷaik koṉṟuviṭṭatu iraakle arasaangam nereyaa appaavi makkaḷe koṇṇuṭṭudu In Iraq, the government butchered many innocent people.