boastபுளுகுpuḷuku(puḷuhu)(4 intr)exaggerate, tell tall tales; stretch the truth; talk with excessive pride and self-satisfaction about o.s.; brag, crow, swagger, swank, gloat, show off; overstate; (inf.) talk big, lay it on thick, (HS99 \S 2.3.5.1 [19])
Usage:
அவனால் நிஜம் பேசமுடியாது. அவன் எப்பொழுதும் புளுகுவான்avaṉāl nijam pēcamuṭiyātu. avaṉ eppoḻutum puḷukuvāṉ
avanaale nejamee peesamuḍiyalle. avan eppoodum puḷuhuvaan
He cannot speak the truth--he's always boasting and exaggerating.
பீத்துpīttu(piittu)(3 intr)brag; swagger; speak boastingly; put on airs
Usage:
அவள் தான் மிகவும் பணக்காரி என்று பீத்திக் கொண்டாள்avaḷ tāṉ mikavum paṇakkāri eṉṟu pīttik koṇṭāḷ
ava taan romba paṇakkaariṇṇu piittikiṭṭaa
She boasted that she was extremely rich.
பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளைப் பற்றிப் பெருமைபேசினார்கள்peṟṟōrkaḷ taṅkaḷ kuḻantaikaḷaip paṟṟip perumaipēciṉārkaḷ
pettavanga tangaḷooḍa koḻandengaḷe patti perume peesinaanga
The parents boasted about their children's accomplishments.
