attribute கற்பி kaṟpi (karpi) (6b tr) assign as a cause; allege as a motive; ascribe reasons for; blame
Usage:
செய்வதையும் செய்துவிட்டு இப்பொழுது அதற்கு எதோ ஒரு நொண்டிக்காரணம் கற்பிக்கிரான் ceyvataiyum ceytuviṭṭu ippoḻutu ataṟku etō oru noṇṭikkāraṇam kaṟpikkirāṉ seyyradeyum senjuṭṭu ippa adukku edoo oru noṇḍi kaaraṇam karpikkuraan Having done this (awful) thing, he now attributes his actions to some lame reason or other.
காரணம் காட்டு kāraṇam kāṭṭu (kaaraṇam kaaṭṭu) (3 tr) show s.t. as the reason for s.t. else; attribute s.t. to s.t. else; impute
Usage:
அவன் அவனுடைய தோல்விக்குத் துரதிர்ஷ்டத்தைக் காரணம் காட்டுகிறான் avaṉ avaṉuṭaiya tōlvikkut turatirṣṭattaik kāraṇam kāṭṭukiṟāṉ avan avanooḍa toolvikki duradirṣḍatte kaaraṇam kaaṭṭraan He attributes his failure to bad luck.