attributeகற்பிkaṟpi(karpi)(6b tr)assign as a cause; allege as a motive; ascribe reasons for; blame
Usage:
செய்வதையும் செய்துவிட்டு இப்பொழுது அதற்கு எதோ ஒரு நொண்டிக்காரணம் கற்பிக்கிரான்ceyvataiyum ceytuviṭṭu ippoḻutu ataṟku etō oru noṇṭikkāraṇam kaṟpikkirāṉ
seyyradeyum senjuṭṭu ippa adukku edoo oru noṇḍi kaaraṇam karpikkuraan
Having done this (awful) thing, he now attributes his actions to some lame reason or other.
காரணம் காட்டுkāraṇam kāṭṭu(kaaraṇam kaaṭṭu)(3 tr)show s.t. as the reason for s.t. else; attribute s.t. to s.t. else; impute
Usage:
அவன் அவனுடைய தோல்விக்குத் துரதிர்ஷ்டத்தைக் காரணம் காட்டுகிறான்avaṉ avaṉuṭaiya tōlvikkut turatirṣṭattaik kāraṇam kāṭṭukiṟāṉ
avan avanooḍa toolvikki duradirṣḍatte kaaraṇam kaaṭṭraan
He attributes his failure to bad luck.