abjureகைவிடுkaiviṭu(kaiviḍu)(4 tr)quit (a habit); abandon; renounce, repudiate; distance o.s. from
Usage:
அமைச்சர் எப்பொழுதும் தன் கொள்கைகளைச் சிறிதும் கைவிடமாட்டார்amaiccar eppoḻutum taṉ koḷkaikaḷaic ciṟitum kaiviṭamāṭṭār
amaiccar eppavum tannooḍa koḷhengaḷe konjanguuḍa kaiviḍamaaṭṭaaru
The minister never abjures his policies or principles.