rupture வெடித்து விடு veṭittu viṭu (veḍiccuḍu) (4 intr) break open; separate or cause to separate abruptly; tear, snap, bust, fragment
Usage:
எறிந்த வேகத்தில் தேங்காய் வெடித்து விட்டது eṟinta vēkattil tēṅkāy veṭittu viṭṭatu erinja veehattule teengaa veḍiccuṭṭudu The coconut ruptured from being thrown so forcefully.