incurவரவைத்துக்கொள் (1 tr)varavaittukkoḷ(varaveccukkoo)(4 tr)acquire or bring upon o.s., as dislike, enmity, danger, an unpleasant consequence, etc.
Usage:
நீ எப்பொழுதும் அவனுக்கு முரணாகப் பேசி அவனுடைய கோபத்தை வரவைத்துக்கொண்டாய்!nī eppoḻutum avaṉukku muraṇākap pēci avaṉuṭaiya kōpattai varavaittukkoṇṭāy!
nii avanukku eppavum ediraa peesi avanooḍa koovatte varaveccukkiṭṭe?
You have incurred his anger because you are constantly contradicting him!
