bunt முட்டித்தள்ளு muṭṭittaḷḷu (muṭṭi taḷḷu) (3 tr) hit/strike s.t. down; (baseball) hit softly; (fig.) do s.t. weak or ineffectual instead of s.t. strong and forceful
Usage:
பந்தை ஓங்கியடிப்பதற்குப் பதிலாக லேசாக முட்டித் தள்ளிவிட்டான் pantai ōṅkiyaṭippataṟkup patilāka lēcāka muṭṭit taḷḷiviṭṭāṉ pande oongiyaḍikkradukku badilaa leesaa muṭṭitaḷḷiṭṭaan Instead of hitting a home run, he bunted.