disappear மறை maṟai (mare) (2b intr) vanish, cease to be seen; be lost; cease to exist (as a custom, a species. etc.), be(come) extinct
Usage:
மின்னல் வந்தவுடன் மறைந்துவிடும் miṉṉal vantavuṭaṉ maṟaintuviṭum minnal vandavoḍane marenjiḍum As soon as lightning appears, it disappears.
Synonyms:
அழி (2 intr) (aṛi)
eclipse மறை maṟai (mare) (6b tr) hide; obscure or darken
Usage:
மேகங்கள் நிலாவை மறைக்கின்றன mēkaṅkaḷ nilāvai maṟaikkiṉṟaṉa meeham ellaam nelaave marekkudu The clouds are eclipsing the moon.
envelop மறை maṟai (mare) (6b tr) hide; cover
Usage:
மேகங்கள் சூரியனை மறைத்தன mēkaṅkaḷ cūriyaṉai maṟaittaṉa meeham ellaam suuriyane mareccudu The clouds enveloped the sun.
go in/behind மறை maṟai (mare) (2b intr) (of the sun, moon, etc.) be hidden, or go behind, as clouds
Usage:
சூரியன் மேகத்துக்குப் பின்னால் மறைந்து எல்லாம் வெறித்துப் போனது cūriyaṉ mēkattukkup piṉṉāl maṟaintu ellām veṟittup pōṉatu suuriyan meehattukku pinnaale marenju ellaam vericcu pooccu The sun went (in) behind a cloud, and things got dreary.
hidden, be மறை maṟai (mare) (2b intr) be covered or wrapped up in s.t., as a hill in the mist; be concealed or invisible; lie in wait or ambush
Usage:
புத்தகங்களுக்கு அடியில் சாவி மறைந்து கிடந்தது puttakaṅkaḷukku aṭiyil cāvi maṟaintu kiṭantatu pustahattukku aḍiyile saavi marenji keḍandudu The key was hidden among the books.
Synonyms:
பதைந்திரு (7 intr) (padenjiru) மறைந்திரு (7 intr) (marenjiru) ஒளிந்திரு (7 intr) (oḷinjiru)