exile துரத்திவிடு turattiviṭu (torattiḍu) (4 tr) expel or send away, as from home, country; deport, remove, banish, expatriate; relegate to a lower status
Usage:
அரசர் எல்லாச் சாமியார்களையும் நாட்டிலிருந்து துரத்திவிட்டார் aracar ellāc cāmiyārkaḷaiyum nāṭṭiliruntu turattiviṭṭār raajaa ellaa saamiyaareyum naaṭṭulerundu torattiṭṭaaru The king exiled all the holy men from the country.
Synonyms:
(கீழ் நிலைக்குத்) தாழ்த்து (3 tr) ((kiiṛ nelekki) taaṛttu) நாடு கடத்து (3 tr) (naaḍu kaḍattu)
hustle துரத்திவிடு turattiviṭu (torattiḍu) (4 tr) cause to leave in a hurry, as children to school, etc.; force to leave or drive away
Usage:
பள்ளிக்கூடத்திற்கு நாங்கள் போவது காலதாமதம் ஆனதினால் நான் பிள்ளைகளை வாகனத்தினுள் துரத்திவிட்டேன் paḷḷikkūṭattiṟku nāṅkaḷ pōvatu kālatāmatam āṉatiṉāl nāṉ piḷḷaikaḷai vākaṉattiṉuḷ turattiviṭṭēṉ paḷḷikkuuḍattukku naanga poora neeram aanadunaale naan pasangaḷe vaṇḍikkuḷḷe torattuneen I hustled the children into the car, because we were late for school.