chain தளையிடு taḷaiyiṭu (taḷeyiḍu) (4 intr) bind with fetters or shackles; restrain; shackle, manacle, handcuff, clap in irons, put in chains, tie, tie up, hobble
Usage:
கைதிகளைத் தளையிடும்படி அரசர் உத்தரவிட்டார் kaitikaḷait taḷaiyiṭumpaṭi aracar uttaraviṭṭār kaidingaḷe taḷeyiḍumbaḍi raajaa uttaraviṭṭaaru The king ordered the prisoners to be chained.
Synonyms:
ஸங்கிலியால் பிணை (6b tr) (sangiliyaale peṇe, poṇe)