charred, become கரியாகு kariyāku (kariyaahu) (3b intr) become charcoal; become burned up; partially burn so as to blacken the surface.
Usage:
கடையில் இருந்த புத்தகங்கள் எல்லாம் தீயில் கரியாகிவிட்டன kaṭaiyil irunta puttakaṅkaḷ ellām tīyil kariyākiviṭṭaṉa kaḍeyile irunda pustahangaḷellaam tiiyile kariyaahiviṭṭudu All the books in the shop got charred by the fire.
Synonyms:
கரி (2b intr) (kari)